γράφει ο μαθητής Ελευθέριος Ζανάκης
Η Αλόη η γνησία (Aloe vera), επίσης γνωστή ως
φαρμακευτική αλόη, είναι ένα είδος
εύχυμου φυτού
που κατά πάσα πιθανότητα κατάγεται από
τη Βόρεια
Αφρική,
τις Κανάριους
Νήσους
και το Πράσινο
Ακρωτήρι.
Η Αλόη η γνησία μεγαλώνει σε άνυδρα
κλίματα και συναντάται ευρέως στην
Αφρική
και άλλες άνυδρες περιοχές. Το είδος
είναι γνωστό για τη χρήση του σε
εναλλακτικές θεραπείες με χρήση φυτών.
Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν
γίνει για τη χρήση της, κάποιες όμως
έρχονται σε αντίθεση με αυτές. Παρά τις
αντιθέσεις αυτές, υπάρχουν στοιχεία
ότι εκχυλίσματα της αλόης της γνησίας
μπορεί να είναι χρήσιμα στην περιποίηση
για επούλωση πληγών και εγκαυμάτων,
αλλά και για την αντιμετώπιση του διαβήτη
και αυξημένων λιπιδίων στο αίμα. Αυτές
οι θετικές επιπτώσεις θεωρούνται ότι
οφείλονται στην παρουσία στοιχείων
όπως πολυσακχαρίτες,
ανθρακινόνη
και λεκτίνες.
Η Αλόη η γνησία είναι ένα φυτό που φτάνει
γύρω στα 60 έως 100 εκ. σε ύψος. Τα φύλλα
είναι παχιά και σαρκώδη, πράσινα προς
το πράσινο-γκρι, με ορισμένες ποικιλίες
να εμφανίζουν λευκά στίγματα στις
επιφάνειες των φύλλων. Το περίγραμμα
των φύλλων έχει μικρά λευκά αγκάθια.
Βγάζει άνθη
το καλοκαίρι, τα οποία κρέμονται από
ένα και μόνο βλαστό
που φτάνει τα 90 εκ. σε ύψος. Τα άνθη έχουν
σωληνοειδή μορφή, με κίτρινη στεφάνη
που φτάνει γύρω στα 2 έως 3 εκ.
Οι Έλληνες
και οι Ρωμαίοι
χρησιμοποιούσαν την αλόη τη γνησία για
τη θεραπεία πληγών. Κατά το Μεσαίωνα,
το κίτρινο υγρό που βρίσκεται μέσα στα
φύλλα χρησιμοποιούνταν ως καθαρτικό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η επεξεργασμένη
αλόη που περιέχει αλοΐνη
χρησιμοποιείται γενικά ως καθαρτικό,
ενώ ο επεξεργασμένος χυμός από αλόη τη
γνησία δεν περιέχει συνήθως σημαντικές
ποσότητες αλοΐνης. Η αλόη η γνησία όταν
τεμαχιστεί εκκρίνει δύο υγρά, τα οποία
έχουν διαφορετικές επιδράσεις και
ιδιότητες. Ο κιτρινο-πράσινος χυμός ο
οποίος ως επί το πλείστον εκκρίνεται,
όταν κοπεί η πράσινη επιφάνεια του
φύλλου, είναι ερεθιστικός. Αυτός περιέχει
την αλοΐνη η οποία έχει όμοια σύνθεση
με το κόμμι. Από την άλλη, το διαφανές
υγρό που εκκρίνεται από το εσωτερικό
του φύλλου, είτε αυτό τεμαχιστεί ή
συνθλιβεί, είναι καταπραϋντικό και
λέγεται ότι βοηθά στην επούλωση.
Η αλόη
η γνησία χρησιμοποιείται στον τομέα
της εναλλακτικής
ιατρικής
και στης οικιακής χρήσης πρώτες
βοήθειες.
Τόσο ο ημιδιαφανής εσωτερικός πολτός
(ζελέ) όσο και η κίτρινη ρητινοειδής
αλοΐνη χρησιμοποιούνται εξωτερικά για
να ανακουφίσουν το δέρμα
από τραυματισμούς και δερματικές
δυσφορίες. Ως φυτοθεραπεία, ο χυμός της
αλόης βέρα συνήθως πίνεται για την
ανακούφιση από δυσφορία του πεπτικού
συστήματος
(καούρες). Κάποια σύγχρονη έρευνα
προτείνει ότι η αλόη η γνησία ενδέχεται
να επιβραδύνει σημαντικά την επούλωση
μιας πληγής σε σύγκριση με τους
συνηθισμένους τρόπους θεραπείας.
Άλλες
αξιολογήσεις σε τυχαίες και ελεγχόμενες
κλινικές δοκιμές δεν έχουν παράσχει
κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι η αλόη
βέρα έχει κάποιο ισχυρό φαρμακευτικό
αποτέλεσμα.
Σήμερα, η αλόη η γνησία
χρησιμοποιείται εσωτερικά και εξωτερικά
από τον άνθρωπο. Το ζελέ που βρίσκεται
στα φύλλα χρησιμοποιείται για την
ανακούφιση σε μικρής σπουδαιότητας
εγκαύματα,
πληγές, και διάφορες δερματικές παθήσεις,
όπως το έκζεμα
και η δερματοφύτωση.
Ο χυμός χρησιμοποιείται για να
αντιμετωπιστεί ποικιλία των παθήσεων
του πεπτικού συστήματος. Η εναλλακτική
ιατρική με τη χρήση φυτών για θεραπεία
ήταν δημοφιλής στη δεκαετία
του 1950,
σε πολλές δυτικές χώρες. Οι ευεργετικές
ιδιότητες από τη χρήση του ζελέ είναι
σχεδόν άμεσες και, επίσης, προσθέτουν
ένα επιπλέον στρώμα πάνω στις πληγές
που λέγεται ότι μειώνει την πιθανότητα
μόλυνσης. Έχουν γίνει πολύ λίγες μελέτες
σχετικά με πιθανά οφέλη του ζελέ της
αλόης της γνησίας με εσωτερική χρήση.
Συστατικά της αλόης της γνησίας ενδέχεται
να εμποδίζουν την ανάπτυξη όγκων. Υπήρξαν
ορισμένες μελέτες σε ζώα που δείχνουν
ότι το εκχύλισμα της αλόης της γνησίας
έχει σημαντικές αντι-υπεργλυκαιμικές
ιδιότητες και μπορεί να είναι χρήσιμο
για τη θεραπεία του διαβήτη
τύπου Β.
Οι μελέτες αυτές δεν έχουν εφαρμοστεί
σε ανθρώπους.